Dom pasywny

Twórcą koncepcji domu pasywnego jest dr Wolfgang Feist, założyciel Instytutu Domu Pasywnego w Darmstadt. Według jego definicji „Dom pasywny jest budynkiem o ekstremalnie niskim zapotrzebowaniu na energię do ogrzewania wnętrza (15 kWh/m2rok), w którym komfort termiczny zapewniony jest przez pasywne źródła (mieszkańcy, urządzenia elektryczne, ciepło «słoneczne», ciepło odzyskane z wentylacji), oraz dogrzewanie powietrza wentylującego budynek. Tak, że nie potrzebuje on autono­micznego, aktywnego systemu ogrzewania.”

Nazwa „pasywny” wzięła się z założenia, że dom taki nie wykorzystuje „aktywnych” źródeł energii potrzebnej do ogrzewana powietrza i wody, takich jak piece, kotły, czy centralne ogrzewanie. Wartością graniczną zapotrzebowania na energię do ogrzewania, której osiągnięcie pozwala na uznanie domu energooszczędnego za dom pasywny jest wartość 15 kWh/(m2rok).

Budynek pasywny musi spełniać szereg innych kryteriów, które mają znaczący wpływ na osiągnięcie i utrzymanie odpowiedniego poziomu rocznego zużycia energii.

Zapotrzebowanie na energię do ogrzewania

Mniej niż 15 kWh/(m2rok)

Maksymalne zapotrzebowanie na moc do ogrzewania

Mniej niż 10 W/m2

Współczynnik przenikania ciepła U przez przegrody zewnętrzne (ściany, dach, podłoga na gruncie)

Mniej niż 0,15 W/(m2 K)

Współczynnik przenikania ciepła U przez okna, przy współczynniku przepuszczalności energii słonecznej g

Mniej niż 0,80 W/(m2 K)
g powyżej 50%

Szczelność budynku n50

Poniżej 0,6 1/h

Sprawność rekuperatora przy poborze energii elektrycznej

Sprawność powyżej 75%
Pobór energii elektrycznej poniżej 0,45 Wh/m3

Zużycie energii pierwotnej do zaspokojenia wszystkich potrzeb energetycznych domu

Poniżej 120 kWh/(m2 rok)